Uczennica naszej szkoły Klaudia Żurek z klasy III D uległa wypadkowi, w którym została bardzo boleśnie poparzona. Koszty leczenia poparzenia wymagają stosowania drogich leków, opatrunków, zabiegów.

Koleżanki z klasy wraz z wychowawczynią i przedstawicielami Samorządu Szkolnego pragną wspomóc Klaudię w tej trudnej sytuacji.

Zwracają się z prośbą do wszystkich uczniów i pracowników szkoły o podarowanie kwot pieniężnych w trakcie zbiórki i wsparcie leczenia.

W wyznaczonych dniach do każdej klasy dotrze grupa prowadząca zbiórkę.

Zbiórka odbędzie się w środę 22 marca i w piątek 24 marca.

Serdecznie zapraszamy do udziału!

Naucz się pomagać sobie i swoim bliskim – warto wiedzieć jak zareagować w sytuacji oparzenia. Wystarczy zapamiętać kilka prostych zasad, by przynieść ulgę w cierpieniu sobie lub drugiemu człowiekowi. Aby prawidłowo zareagować na oparzenie należy rozpoznać, czy doszło do poważnego uszkodzenia tkanek ciała. Pomocna może być poniższa trzystopniowa skala:

Poparzenia pierwszego stopnia

Najmniej poważne są te poparzenia, w wyniku których zniszczeniu uległa tylko wierzchnia warstwa skóry. Osoba poparzona czuje pieczenie, a jej skóra czerwienieje i puchnie. O ile oparzenie nie dotyczy dużej powierzchni rąk, stóp, twarzy, stawów, pachwin lub pośladków, można je potraktować jako stosunkowo niegroźne. Jeśli jednak zniszczona została skóra na którymś z tych obszarów konieczna jest interwencja lekarska.

Poparzenia drugiego stopnia

Do poparzeń drugiego stopnia zaliczyć można te, w wyniku których doszło nie tylko do zniszczenia wierzchniej warstwy skóry (naskórka), ale również leżącej głębiej skóry właściwej. Oznaką, że miało to miejsce są pęcherze, którym towarzyszy ostre zaczerwienienie, spuchnięcie i ból. Pomimo to, jeśli urazu doznała niewielka część ciała (oparzenie o średnicy nie większej niż 7 cm), natychmiastowa pomoc medyczna nie jest konieczna, chyba że uszkodzone zostały ręce, stopy, twarz, zgięcia stawowe, pachwiny lub pośladki. W takim wypadku należy niezwłocznie pokazać oparzenie lekarzowi.

Poparzenia trzeciego stopnia

Najpoważniejsze oparzenia to te, które dotyczą wszystkich warstw skóry u i powodują trwałe uszkodzenie tkanki. Uraz może obejmować tkankę tuszową, mięśnie, a nawet kość. Uszkodzony obszar może być czarny, ale może też przybrać barwę wyblakłą i sprawiać wrażenie wyschniętego. Jeśli osoba poszkodowana wystawiona była nie tylko na działanie ognia, ale również dymu, mogą u niej wystąpić trudności oddechowe, zatrucie tlenkiem węgla lub innego rodzaju skażenia.

Pierwsza pomoc w przypadku oparzeń:

Przy oparzeniach pierwszego i drugiego stopnia postępować należy w sposób następujący:

– Ochłodzić oparzenie, najlepiej zanurzając uszkodzoną tkankę pod zimną, bieżącą wodą na 10-15 minut, do czasu, gdy ból osłabnie. Jeśli to nie jest możliwe, można po prostu zanurzyć oparzenie w zimnej wodzie lub użyć kompresu. Ochłodzenie redukuje spuchnięcie, nie przykrywaj jednak oparzenia lodem – zbyt niska temperatura doprowadza do dalszego zniszczenia tkanek,

– Zakryj poparzony obszar sterylną gazą. Nie używaj wełny ani innych materiałów, które mogłyby przyczepić się do rany. Gazę przymocuj delikatnie za pomocą bandaża,

– Nie smaruj oparzenia kremami czy maściami – może to spowodować zakażenie,

– Podaj poszkodowanemu środki przeciwbólowe.

Oparzenie powinno zagoić się samo, należy jednak czujnie obserwować, czy nie ma symptomów zakażenia – sygnałem ostrzegawczym może być narastający ból i gorączka. Oparzona część ciała należy chronić przed intensywnym słońcem.

Oparzenia trzeciego stopnia

Gdy dojdzie do oparzenia trzeciego stopnia, należy:

– wezwać pogotowie dzwoniąc pod numer 112 lub 999,

– nie zanurzać oparzonego miejsca w wodzie – może to doprowadzić do szoku, ale uszkodzoną część ciała dobrze jest podnieść (o ile to możliwe: wyżej od serca),

-zawinąć oparzenie wilgotnym bandażem,

– badać, czy oddychanie i puls poszkodowanego utrzymują się w normie.

UWAGA! PRZY ZAOPATRYWANIU OPARZEŃ NIE WOLNO:

• Zrywać odzieży, która przykleiła się do skóry.
• Dotykać ran oparzeniowych, opatrywać niejałowymi materiałami (np. chusteczkami higienicznymi, watą).
• Smarować miejsca oparzonego takimi środkami, jak różnego rodzaju maści, kremy, tłuszcz, białko jaja kurzego, spirytus, ani używać żadnych innych tzw. domowych sposobów.
• Nakłuwać lub przebijać samodzielnie pęcherzy.