W pierwszym semestrze roku szkolnego pedagog szkolny Danuta Urbaś przeprowadziła anonimową ankietę wśród losowo wybranych uczniów naszej szkoły. Tematem ankiety była cyberprzemoc.

Oto jak przedstawiają się wyniki:

30% uczniów  twierdzi, że doświadcza przemocy internetowej.

Przejawy tej przemocy to:
24% wulgaryzmy stosowane względem mojej osoby,
18% ośmieszanie,
15%poniżanie,
15% zastraszanie,
9%rozsyłanie kompromitujących materiałów,
9% włamania, kradzież kont,
9% szantaż.

Do czego Twoim zdaniem może doprowadzić cyberprzemoc?
– do samobójstw,
– popadania w nałogi,
– można zrobić krzywdę komuś,
– może diametralnie zmienić osobę prześladowaną,
– do zamknięcia się w sobie,
– nawet do śmierci,
– można być pośmiewiskiem,
– do załamań psychicznych,
– do samookaleczeń,
– do złamania, zrujnowania  życia.

Wielu spośród uczniów bagatelizuje przemoc internetową, jako zabawę i że „przecież to nie dzieje się na prawdę”. Na pewno? Pomyśl zanim napiszesz coś kompromitującego o innej osobie. Skutki takiej „zabawy” mogą być tragiczne.

Szkoła nasza liczy 618 uczniów,  30 % z nich czyli 185 osób odczuło boleśnie zjawisko cyberprzemocy.

Charakterystyczną cechą cyberprzemocy, wyróżniającą ją od przemocy tradycyjnej, jest jej ciągłość trwania. Cyberprzemoc nie kończy się wraz z wyłączeniem komputera, przenosi się na szkolne życie ucznia. Młody człowiek w takiej sytuacji żyje w nieustannym poczuciu zagrożenia – obawia się następnych ataków lub reakcji kolejnych osób, które są świadkami jego upokorzenia. Często również czuje się osamotnione.

Jak postępować?

W przypadku, kiedy człowiek padnie ofiarą cyberprzemocy, ważne jest udzielenie mu wsparcia psychologicznego, a równocześnie – zadbanie np. o zablokowanie ośmieszających publikacji lub krzywdzących materiałów (w tym celu należy skontaktować się z administratorem serwisu, w którym zostały opublikowane). Wcześniej jednak należy zabezpieczyć dowody – mogą to być, w zależności od sytuacji: zrzuty ekranu, SMS-y z pogróżkami, zapis rozmów z komunikatorów internetowych lub czatowych, obraźliwe maile. Mogą one pomóc w zidentyfikowaniu sprawcy. Jeśli doszło do przestępstwa, należy o sprawie poinformować policję. Podobnie należy postąpić, jeśli sprawca pozostaje nieznany, policja może uzyskać dostęp do billingów telefonicznych lub logów z serwera administratora serwisu pozwalające na zidentyfikowanie go. Wsparcie psychologiczne w przypadkach cyberprzemocy i porad dotyczących rozwiązywania problemów z nią związanych można znaleźć również u konsultantów bezpłatnych telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży 116111 (www.116111.pl) oraz 800100100 (www.800100100.pl) dla rodziców i nauczycieli.

Należy pamiętać, że cyberprzemoc to nie tylko ofiary, ale również sprawcy, którymi bardzo często są właśnie młodzi internauci. Niezwykle ważna jest więc świadomość możliwych konsekwencji – również prawnych – takich działań oraz podkreślanie wagi poszanowania nie tylko własnej, ale i cudzej prywatności.

Nie tylko w dzisiejszym dniu rozmawiajmy  o skutkach cyberprzemocy.

Miej zawsze na uwadze to – jakie może powodować skutki.

Osoba pokrzywdzona powinna porozmawiać o problemie z rodzicami, rodzeństwem, znajomymi. Zawsze do Waszej dyspozycji jest pedagog szkolny, wychowawca, nauczyciel.

Każdy poszkodowany ma prawo do dbania o swoje dobre imię.

www.saferinternet.pl/pl/dzien-bezpiecznego-internetu