Wiosna i jesień życia Autor: D.Urbaś  Data: Wtorek, 25 marca 2014

Klasy: I Technikum Budowlanego i I Technikum Ekonomicznego - 21 marca - poszukiwały wiosny nad Prosną, a konkretnie w Chróścinie - Zamku. Mieści się tam Dom Pomocy Społecznej. Z uczniami spotkała się dyrektor DPS inż. Urszula Dela. Przedstawiła uczniom specyfikę istnienia, funkcjonowania tego miejsca, przystani życiowej dla osób chorych. Główne cele jakie stawia sobie kadra ośrodka w opiece nad pensjonariuszami to:
stworzenie warunków do rozwijania zainteresowań i zdolności, uczenie twórczego podejścia do własnego życia, wykształcenie samodzielności w wykonywaniu codziennych czynności, wdrażanie do umiejętnego rozwiązywania problemów, zintegrowanie mieszkańców ze środowiskiem lokalnym, poprawę lub przynajmniej utrzymanie dotychczasowego stanu zdrowia fizycznego i psychicznego - dzięki zaplanowanym oddziaływaniom terapeutycznym i rehabilitacyjnym, stworzenie warunków zapewniających osobom chorym psychicznie poczucie bezpieczeństwa, intymności, przynależności, podtrzymywanie i utrwalanie więzi z bliższą i dalszą rodziną, przyjaciółmi, znajomymi.

Siedziba Domu to XIX wieczny pałac, otoczony lasem i rzeką Prosną. Dom Pomocy w Chróścinie - Zamku przeznaczony jest dla pięćdziesięciu dziewięciu osób. Szerokie korytarze, hole, aneksy wypoczynkowe wyposażone są w fotele, stoliki. Większość czasu mieszkańcy spędzają w świetlicach, pokojach dziennego pobytu, na dworze, w parku, pokoje traktowane są jako pokoje - sypialnie. Prowadzona jest terapia zajęciowa (malowanie, robienie stroików, kartek, robótki ręczne, występy teatralno - kabaretowe). Prowadzona jest także rehabilitacja i zajęcia sportowo-rekreacyjne. Jako, że dzień piękny, słoneczny - pensjonariusze "plażowali" dziś przed budynkiem. Wspólnie z Nimi uczniowie dokonali tradycyjnego obrzędu unicestwienia zimy, poprzez spalenie kukły Marzanny. Potem miły spacer w kierunku nowo wyremontowanej cerkwi prawosławnej.

Rys historyczny zamku:
"W okresie zaborów, znajdowała się w Goli, na Prośnie, granica pomiędzy Prusami, a zaborem rosyjskim. Za czasów II Rzeczypospolitej istniało tu przejście graniczne Polska-Niemcy. Dziś rzeka rozdziela województwo łódzkie i opolskie. Kilka kilometrów dalej rozpoczyna się też województwo wielkopolskie. 17 lipca 1866 roku ziemia ta przekazana zostaje rosyjskiemu generałowi Krasnokuckiemu, jako nagroda za tłumienie powstania styczniowego. Następnie córka jego wychodzi za mąż za Łopuchina, kolegę po fachu Krasnokuckiego, też generała. Generał wzniósł pałac, a Chróścin uczynił siedzibą rodową. W niewielkiej odległości od rezydencji powstała także cerkiew z sąsiadującą z nią drewnianą dzwonnicą. Cerkiew pełniła także rolę rodzinnego mauzoleum Łopuchinów. Obok założono mały cmentarz dla służby. Podczas I wojny światowej Łopuchin zostaje aresztowany, a pałac zajmują wojska niemieckie. Po odzyskaniu niepodległości, majątek przeszedł w ręce państwa polskiego. Teren został rozparcelowany, a w zameczku utworzono sierociniec. W okresie letnim organizowano tutaj także kolonie dla dzieci z bogatszych rodzin. W latach trzydziestych funkcjonował tu także internat szkoły rolniczej dla dziewcząt z Chróścina. Podczas okupacji budynek znów zajmują Niemcy. W roku 1952 utworzono w nim Dom Opieki Społecznej, który funkcjonuje do dziś. W styczniu 1993 roku wybuchł pożar, który strawił strop wieży. Nie ma jednak tego złego, co by na dobre nie wyszło i pałac przez to doczekał się kompletnego remontu. Pomimo, że obiekt musiał zostać zmodernizowany na potrzeby ośrodka, to został przebudowany w minimalnym stopniu. Zachowało się też wiele z pierwotnego wyposażenia. Uporządkowano też park pałacowy."

Głównym celem wyjazdu było pokazanie młodym ludziom, że obok nas są ludzie chorzy, starzy, wymagający opieki i dobrego słowa, wsparcia w swoim cierpieniu. Człowiek chory i stary ma prawo do godnego traktowania!

Serdecznie podziękowania za gościnę na ręce dyrektor ośrodka, dla miłych pensjonariuszy i pań opiekunek.

Wyjazd zrealizowany przy pomocy Wydziału Promocji, Rozwoju i Spraw Społecznych starostwa powiatowego.

Wspólnie z młodzieżą wiosennym słońcem cieszyły się: wychowawczyni Krystyna Siurdyban-Nowak i pedagog szkolny Danuta Urbaś.

Uczniowie szkoły uczestniczyli także w koncercie kępińskej grupy "Funky" - zrealizowanym przy współpracy z Wieruszowskim Domem Kultury.